Het is een boude uitspraak maar wij hebben geluk want wij werken primair met hernieuwbare energie. Is dat genoeg want wij weten wij natuurlijk ook wel dat onze aanwezigheid op aarde veel vraagt van de veerkracht van de natuur. En geloof mij, wij aan boord van de lemsteraak LE16 en met mij hebben de meeste zeilschippers echt oog voor de natuur waar zij in varen. Een nuchtere kijk vaak want zij werken immers permanent in die natuur en met vernieuwbare energie.
Hoeven wij dan helemaal niets te doen?
Als je zeilt maak je per definitie gebruik van hernieuwbare energie en heb je in die zin geen energietransitie nodig. Dat is top en leuk. Daardoor voel ik mij al direct een stuk minder schuldig want ik moet erkennen dat de productie van de LE16 milieutechnisch niet echt duurzaam is geweest. Nu kun je zeggen dat bij goed onderhoud de LE16 ons allen overleeft, het zeilen geen extra belasting voor de natuur is en de voetafdruk over de jaren zodoende aardig wordt verspreid. Dat gezegd hebbende kunnen we er nu simpelweg niets meer aan doen.
Toch blijft er nog een dingetje over, die motor, die draait op fossiele brandstof. Weliswaar maakt de motor amper draaiuren want wij zeilen immers. Maar toch.
De motor vervangen is wel een enorme grote stap. Het alternatief ligt gelukkig voor de hand.
Gewoon niet gebruiken. Probleem opgelost. Maar ja je voelt hem al aankomen. Dat gaat pijn doen. Logistiek kan het lastig zijn en het vraagt wat van de bemanning en opstappers. Van jullie dus.
ECO vriendelijk varen is gelukkig erg leuk
De keerzijde van deze medaille is gelukkig een hele leuke want als je de motor niet hebt gebruikt en alles zeilend, roeiend, bomend of jagend hebt gedaan voel je je aan het einde van een zeiltocht helemaal op en top het mannetje. In deze tijd moet het je een gelukzalig gevoel geven.
Je vaart dan weer net als vroeger voor de motorisatie van de vloot. Gewoon op de hand en op het zeil. Haven in en haven uit. Dat het kan wordt elk jaar gedemonstreerd tijdens de Strontrace & het Beurtveer. Daar wordt in het ene geval met stront aan boord gevaren van Workum naar Warmond en in het andere geval wordt met passagiers aan boord diverse havens aan het IJsselmeer en Markermeer aangedaan. En dat dag en nacht varend zonder hulp van de motor.
En ja soms, als je een dagtocht vaart en er totaal geen wind is kom je niet zo ver of als het uit de haven in varen veel tijd neemt. Het is dan maar zo. Lekker eten & drinken hebben we aan boord en het plezier om met elkaar ECO vriendelijk te varen maakt alles goed.
Ik teken er voor. Nu jullie nog.
Lees meer over onze ECO-topper, een dagtocht met de titel “Duurzaam gekkenwerk voor de leut.”
Let op! Deze kleine lettertjes snel lezen. Het verleden is geen garantie voor de toekomst en bij overmacht wordt de motor bijgezet.
Grootste probleem is niet de voortstuwing
Ben je als schipper in de zeilende passagiersvaart je bewust van de voetafdruk dan is het grootste probleem misschien wel het toiletgebruik. Zeker als het gaat om de schepen met grotere aantallen passagiers. Eerlijk is eerlijk, er wordt heel verschillend over gedacht. Organisch hoeft het niet perse een probleem te zijn zolang je in de havens en op plekken waar het niet weg zoals beschut zwemwater het opvangt om later te lozen of af te geven.
Van een visser hoorde ik zelfs dat het IJsselmeerwater wel wat kan gebruiken. Het zou het voedselaanbod voor middelgrote vissen ten goede komen zo vertelde hij mij.
Hoe je er ook instaat op termijn zal de regelgeving je waarschijnlijk dwingen maatregelen te nemen en je boordinstallatie aan te passen of een bezoekje aan een afzuiginstallatie te brengen.
Zeilen doe je in de natuur
Zeilen doe je nu eenmaal in de natuur en daarbij maken wij geen onderscheid tussen een Natura 2000 gebieden en de rest. Natuur is natuur, waar wij ook zeilen, voor ons is het altijd ‘in’ de natuur.
Dat water vinden we allemaal prachtig en daar genieten we elke keer weer enorm van. Zelfs van bevroren water. Dus we willen het water graag fris houden. Wat mij overigens wel verbaast is dat velen niet alleen op het water willen varen maar er ook in willen zwemmen. Enfin, ook met deze verdwaasden houden we graag rekening en gooien dus nooit vuil overboord maar verzamelen het netjes en gooien het in de havens zo mogelijk gescheiden in de daarvoor bestemde vuilcontainers. Het is een kleine moeite, ik weet het maar je wilt ze niet de kost geven die het af en toe vergeten.
Ja we kunnen er met elkaar dus wel degelijk iets aan doen. Gewoon door het zeilambacht van weleer te omarmen en er een mooi feest van te maken.
